In dit verhaal ik wat dingen over mezelf vertellen die misschien een beetje vreemd overkomen.
Dit verhaal bevat de belangrijkste les uit mijn sportcarrière.
Maar ik wil dat je snapt waarom ik zo (extreem) gepassioneerd bezig ben met krachttraining en vechtsport.
Al heel jong zaten me een aantal dingen goed dwars...
Er waren klasgenoten sterker.
Er waren klasgenoten slimmer.
Er waren klasgenoten die meer aandacht kregen van meisjes.
Ik was nergens de beste in. Dat frustreerde me.
En niet zo zuinig ook.
Man, wat kon ik er wakker van liggen.
Dit uitte zich vaak in een veel te grote bek en conflicten met anderen.
Die conflicten pakten zonder uitzondering slecht voor me uit.
Ik maakte ruzie met jongens van school of uit de buurt.
Niet omdat daar nou zozeer een specifieke reden voor was, maar omdat ik vond dat ik me moest bewijzen.
Ik wilde een alfa mannetje zijn.
Maar dat was ik absoluut niet.
Ik was klein.
Niet heel sterk en ook niet super knap.
Leeftijdgenoten leken mijn frustraties te voelen. En op die leeftijd zijn kinderen héél hard tegen elkaar.
Misschien denk je, wat loop je nou te zeiken?
Dan zou ik je nog begrijpen ook...
Maar ik had een extreme drang om ergens de beste in te willen zijn.
Op mijn elfde ben ik op zoek gegaan naar een sportschool maar ik werd overal geweigerd omdat ik te jong was (en terecht).
Films als Bloodsport, Kickboxer en Raw Deal van Stallone en Schwarzenegger maakten iets in me los.
Ik wilde er net zo uitzien als deze mannen, want dan zou niemand met je fokken.
Een jaar later werd ik eindelijk toegelaten in een lokale sportschool in Ridderkerk en begon ik met trainen.
Iedere woensdagmiddag trainde ik mijn borst en biceps alsof mijn leven er vanaf hing. Niet veel later ging ik vaker.
Maar hoe hard ik ook trainde er bleven bleven mannen nóg sterker en nóg gespierder.
De frustratie was er nog steeds en ik was nog steeds niet de beste.
In de 8 jaar die daarop volgende heb ik alles fout gedaan dat je fout kan doen.
Met een flinke onderrug blessure als gevolg.
Ik begon ik met het lezen van de 'Muscle & Fitness' en 'Flex Magazines'.
Wauw, wat een onzin is me in die periode verkondigd.
Maar hey, je gelooft wat je wilt geloven, toch?
Als je dit potje koopt ben je binnen no-time, extreem gespierd.
Als je dit schema volgt heb je binnen twee weken een keihard sixpack.
Daar ging little Nicky weer...
Vol vertrouwen de sportschool in om er na een aantal maanden achter te komen dat het wondermiddel wéér niet werkte.
Het was ook bij die lokale gym in Ridderkerk dat ik echt in aanraking kwam met kickboksen.
Meer dan één keer per week trainen zat er niet in.
Maar geïnspireerd door films als Kickboxer, Karate Kid en Blood Sport gaf ik mezelf die ene keer per week maar één optie; vol gas beuken.
Het zou leuk voor het verhaal zijn geweest als ik had kunnen vertellen dat ik op 12 jarige leeftijd iedereen tegen de vlakte sloeg.
Helaas is het tegengestelde waar.
In de jaren die volgden krijg ik iedere training op mijn donder.
Knieën op mijn lever had ik de grootste hekel aan.
De pijn die je voelt en de zwarte vlekken voor je ogen als met een goede knie op je lever werd geraakt zal ik niet snel meer vergeten.
Vanaf mijn 16e werd er MMA op tv uitgezonden.
Daar zag ik hoe veel kickboksers verloren van worstelaars en 'grondvechters'.
Vanaf dat moment had ik nog maar één doel; de beste vechter worden.
Helaas zat er geen MMA gym bij mij in de buurt (ik had nog geen rijbewijs) en dus besloot ik de Gracie Combatives DVD's te downloaden.
Hier leggen twee broers de basis technieken van het grondvechten uit.
Ik was verslaafd.
Maandenlang heb ik samen met een goede vriend op het woonkamerkleed van mijn moeder de geoefend.
Na het behalen van mijn rijbewijs moest het gaan gebeuren.
Ik werd lid van Oosterbaan Gym in Rotterdam Zuid en ging drie keer per week MMA trainen.
De mannen die ik zag bij mijn eerste training zal ik nooit vergeten.
Kasten van kerels.
Gespierd, vol met tattoo's en de een keek nog bozer en agressiever dan de andere.
De spanning hing in de lucht en je kon de testosteron bijna ruiken.
Het voelde onrealistisch. Een hele andere wereld dan die ik kende.
Ik probeerde mezelf stoerder voor te doen dan ik me voelde en stelde me voor aan de trainer.
De training begon.
Tot mijn verbazing ging het allemaal niet zo slecht.
Op het moment dat ik begon met MMA was ik een gratenbaal van 67 kilo.
De gemiddelde gorilla die daar op dat moment trainde was minimaal 15 kilo zwaarder.
Dus ik moest zwaarder en sterker worden. Mijn krachttrainingen werden serieus.
Vanaf dat moment ben ik me gaan verdiepen in alles dat mij kon helpen een sterkere, snellere en betere vechter kon maken.
Ik ben me gaan verdiepen in trainingsleer.
Alles waarvan ik dacht dat het mij sterker zou maken heb ik uitgeprobeerd.
Uiteraard met de nodige fouten.
Voeding kan dan niet achterblijven.
Binnen een paar jaar was ik honderden (wel en niet evidence based) boeken, trainingen, cursussen en artikelen verder.
Nadat ik door veel zwoegen mijn VWO had afgerond moest ik op zoek naar een bijbaantje.
Ik ging patat verkopen in het zwembad de fakkel in Ridderkerk.
Zonder al te veel met modder te willen gooien kan ik je vertellen dat het werken daar niet leuk is.
Patat verkopen in een zwembad van 35 graden.
Mensen die niet te beroerd zijn om hun bak patat, inclusief mayonaise naar je hoofd te gooien als ze niet tevreden zijn.
Een vreselijke baas, en iedere dag hetzelfde schoonmaak ritueel van onder andere een prut van haren en patat uit de putjes scheppen.
In die periode heb ik mezelf beloofd dat ik NOOIT meer werk zou gaan doen dat ik niet leuk vind.
In het eerste jaar van mijn studie Commerciële Economie startte ik de Facebook pagina Dutch Fitness Community.
Inmiddels had ik flink wat kennis verzameld over voeding- en trainingsleer en ik begon deze kennis op de Facebookpagina te delen.
Het sloeg aan... EN HOE
De jaren die daarop volgden train ging ik steeds vaker MMA trainen. Ik trainde hard.
Ik werd steeds beter en durf inmiddels wel te zeggen dat ik een beetje aanleg heb.
In die tijd heb ik tegen mannen 'gevochten' die eruitzagen als neanderthalers en seriemoordenaars.
Mannen die een gouden hart bleken te hebben en later mijn vrienden werden.
Ik verdiende hun respect door tijdens de trainingen en wedstrijden alles te geven dat ik in me had.
Ze gaven me oprechte complimenten. Dat was heel anders dan ik gewend was.
Van MMA leerde ik dat het leven niet draait om de beste zijn.
Want hoe groot en sterk die mannen ook waren.
Er was altijd wel iemand nóg groter en sterker.
Het leven draait om het verleggen van je eigen grenzen.
Uit je comfort zone durven stappen en testen waar je tot in staat bent.
Door het respect wat ik kreeg van de mannen waar ik zo tegenop keek leerde ik mezelf respecteren.
En respect voor jezelf is misschien wel de belangrijkste eigenschap die een man kan bezitten.
Ik kan nu conflicten uit de weg te gaan omdat ik aan niemand meer wat te bewijzen heb.
Ik durf uitdagingen aan te gaan omdat alles makkelijker lijkt dan toen die eerste trainingen en wedstrijden.
MMA en fitness hebben me geleerd mezelf te respecteren en te vertrouwen op mijn eigen kunnen.
Het is niet erg om te falen.
Als je maar vecht tot de laatste druppel zweet.